Darwin en trouwen
Blijf op de hoogte en volg Wollie
16 Augustus 2015 | Australië, Darwin
Na Indonesië was het tijd voor de voorlopig laatste bestemming van onze reis: Australië. Hier gaan we ook de volgende ‘fase’ in (werk vinden), maar nog even niet. Australië is immers een immens land en men heeft ons gezegd dat het minstens even mooi is als Amerika, dus we zijn benieuwd! Daarom beginnen we in het meest noordelijke puntje, Darwin, en reizen we via de oostkust naar beneden tot aan Melbourne. Tenminste, dat is op dit moment het plan; Je weet nooit wat allemaal je pad kruist.
Aangezien we op Bali waren, was de vliegreis naar Darwin weer een korte: binnen 2,5 uur stonden we op Australische bodem. Er volgde een spannend moment. We moesten immers ons visum voor een jaar zien te krijgen en we waren benieuwd aan wat voor verhoringen we onderworpen zouden worden. Bovendien hadden we in Nederland veel voorbereidingen getroffen: uittreksels aangevraagd, kopieën van paspoorten laten waarborgen, nieuwe pasfoto’s laten maken en uiteraard de visums zelf aangevraagd. Eenmaal in de rij voor de douane zagen we veel ‘lotgenoten’ staan: backpackers die hoogstwaarschijnlijk ook een jaar wilden blijven. En stuk voor stuk zagen we ze uit de rij gepikt worden en doorgestuurd worden richting een kantoortje, waar ze ondervraagd werden. Toen kwam het moment dat wij de voorste in de rij waren. We liepen naar de douanebeambte, hij scande onze paspoorten, keek ons even aan en zette vervolgens een stempel, waarna we mochten doorlopen. Oké, dat was makkelijk :-). Vervolgens langs goederenaangifte. Wie wel eens Border Security op tv kijkt, weet dat ze hier niet mals zijn (vooral voor Chinezen met 7 koffers vol eten, maar toch). Wouter had koffiepoeder uit Indonesië meegenomen, dus voor de zekerheid maar ‘plantaardige stoffen” aangekruist op het declaratieformulier. En we hadden de oogdruppels van Linda nog bij ons, dus ook “medicijnen”. Kennelijk waren de Australiërs onder de indruk van onze eerlijkheid en een korte uitleg dat het om oogdruppels en koffiepoeder ging, was voldoende om ook hier straffeloos door te mogen lopen! En dat terwijl genoeg mensen voor ons in de rij wel al hun tassen moesten openen voor verscheidene scans. We’re in!
We kwamen er al snel achter dat Darwin een gezellige stad is. En met gezellig bedoelen we vooral dat er veel gefeest wordt. Lees: Chersonissos is er niks bij ;-). We hadden een hostel in het centrum geboekt, op Mitchell Street, en dit is meteen het bruisende hart van het uitgaansleven in Darwin. Zouden we wel wat slaap kunnen krijgen? Dit bleek aardig te doen, want we hadden een kamer aan de achterkant van het hostel gekregen en we deden gewoon oordopjes in. Om je een idee te geven hoe feestelijk het hostel was: Het bevat 100 kamers met 600 bedden, 2 zwembaden, een jacuzzi met waterval, bar, grote keuken, uitgebreide wasfaciliteiten etc. In de hostels hier, zo bleek al snel, verblijven veel mensen die voor langere tijd in Darwin blijven om te werken. En dat zag je overal in de stad terug. Het leek wel alsof Darwin gerund werd door buitenlanders.
Wij hadden ongeveer een week in Darwin uitgetrokken om allerlei zaken te regelen. Zo wilden we een bankrekening openen, Australisch telefoonnummer regelen, Tax File Number aanvragen en een Medicare card aanvragen. En die tijd hadden we ook, want op 7 augustus zouden we in Darwin gaan trouwen. Waaaaattttt? Ja, het klinkt misschien wat vreemd, maar het zit als volgt in elkaar: 7 Augustus 2015 is de dag dat we precies 10 jaar een relatie hebben. 7 Augustus 2014 vroeg Wouter Linda ten huwelijk met het idee om het jaar erop op dezelfde datum te gaan trouwen. Later kwamen daar echter onze reisplannen doorheen, dus stonden we voor de keuze: Doen we het ervoor? Erna? Of gewoon toch op 7 augustus, als dat kan? Deze laatste optie sprak ons het meeste aan, dus hebben we dit in Nederland uitgebreid uitgezocht. Het blijkt dat je als buitenlander kan trouwen in Australië, hier moet je echter heel wat voor regelen van tevoren en ook achteraf om het in Nederland erkend te krijgen. Zo zijn we onder andere langs de Australische ambassade in Den Haag geweest om in ondertrouw te gaan. Deze aanpak hield wel in dat we ons zouden beperken tot een simpele ceremonie in Darwin en dat we na terugkeer in Nederland nog een trouwfeest zullen gaan geven. Wel leuk was dat we, toen we eenmaal bij het gemeentehuis in Darwin langs zijn gegaan, zelf een ceremonie mochten uitkiezen. Ondanks dat we het simpel wilden houden, hebben we toch gekozen voor een wat uitgebreidere tekst, omdat deze beter aansloot bij hoe wij denken over het huwelijk en onze relatie met elkaar. En zo geschiedde het. Wel vreemd om je ‘huwelijksnacht’ door te brengen in een dorm room met vreemden, gewone kleren aan te hebben tijdens de plechtigheid en ook nauwelijks zenuwachtig te zijn.
Uiteraard hebben we ook wat sightseeing in Darwin zelf gedaan. Opvallend zijn de overeenkomsten met Amerika. Nu worden deze twee landen vaak met elkaar vergeleken en zijn het beide Westerse Engelstalige landen, dus dan ga je al gauw vergelijken. Onze voorlopige voorzichtige conclusie is dat de mensen in Australië net zo vriendelijk zijn en dat het er even wijds is. Dat wil zeggen: brede straten, grote stoepen, veel ruimte rondom huizen (niet alle natuurlijk, er staan ook gewoon flats). Uiteraard praten ze er wel met een ander accent en zien hun dollars er wat anders uit (kleurrijker vooral, en de munten hebben nogal excentrieke formaten, waarbij de 50 cent munt de grootste en de 2 dollar munt de kleinste is).
Ons plan was om, nadat we al het papierwerk geregeld hadden, een camper te huren. Helaas is Augustus hoogseizoen in Darwin (lijkt gek, want dit is hun ‘winter’, maar Darwin ligt zo dicht bij de evenaar dat het eigenlijk altijd warm is en dus een mooie vakantiebestemming voor de Zuid-Australiërs wanneer het daar daadwerkelijk koud is vanwege de winter) en daarom waren alle campers al verhuurd. We wilden zo graag een camper huren dat we zelfs een optie hadden genomen op een camper die in de garage stond voor onderhoud. Helaas kon deze camper niet snel genoeg gerepareerd worden. Om toch wat meer te zien van deze regio dan alleen Darwin, besloten we dan maar een personenauto te huren en buiten Darwin accomodaties te zoeken. Dit bleek een schot in de roos, want we vonden een Australische boerderij zo’n 1,5 uur ten Zuiden van Darwin die, naast camperplaatsen, ook kamers verhuurde. Hier verbleven we een aantal nachten om van daaruit uitstapjes te maken. Zo gingen we onder andere naar Litchfield National Park, Berry Springs en maakten we een crocodile cruise op de Adelaide River. Hierbij spotten we meerdere krokodillen, die ook nog eens kunstjes moesten doen (springen) voor een stuk vlees. Wat een machtige beesten! En elke avond weer terug naar de ranch met wilde wallaby’s, tamme buffels en vele andere loslopende dieren. We weten nog niet of dit authentiek Australisch is of het plaatje dat ze ons voor willen schotelen, maar het voelde wel heel goed.
Aangezien we op Bali waren, was de vliegreis naar Darwin weer een korte: binnen 2,5 uur stonden we op Australische bodem. Er volgde een spannend moment. We moesten immers ons visum voor een jaar zien te krijgen en we waren benieuwd aan wat voor verhoringen we onderworpen zouden worden. Bovendien hadden we in Nederland veel voorbereidingen getroffen: uittreksels aangevraagd, kopieën van paspoorten laten waarborgen, nieuwe pasfoto’s laten maken en uiteraard de visums zelf aangevraagd. Eenmaal in de rij voor de douane zagen we veel ‘lotgenoten’ staan: backpackers die hoogstwaarschijnlijk ook een jaar wilden blijven. En stuk voor stuk zagen we ze uit de rij gepikt worden en doorgestuurd worden richting een kantoortje, waar ze ondervraagd werden. Toen kwam het moment dat wij de voorste in de rij waren. We liepen naar de douanebeambte, hij scande onze paspoorten, keek ons even aan en zette vervolgens een stempel, waarna we mochten doorlopen. Oké, dat was makkelijk :-). Vervolgens langs goederenaangifte. Wie wel eens Border Security op tv kijkt, weet dat ze hier niet mals zijn (vooral voor Chinezen met 7 koffers vol eten, maar toch). Wouter had koffiepoeder uit Indonesië meegenomen, dus voor de zekerheid maar ‘plantaardige stoffen” aangekruist op het declaratieformulier. En we hadden de oogdruppels van Linda nog bij ons, dus ook “medicijnen”. Kennelijk waren de Australiërs onder de indruk van onze eerlijkheid en een korte uitleg dat het om oogdruppels en koffiepoeder ging, was voldoende om ook hier straffeloos door te mogen lopen! En dat terwijl genoeg mensen voor ons in de rij wel al hun tassen moesten openen voor verscheidene scans. We’re in!
We kwamen er al snel achter dat Darwin een gezellige stad is. En met gezellig bedoelen we vooral dat er veel gefeest wordt. Lees: Chersonissos is er niks bij ;-). We hadden een hostel in het centrum geboekt, op Mitchell Street, en dit is meteen het bruisende hart van het uitgaansleven in Darwin. Zouden we wel wat slaap kunnen krijgen? Dit bleek aardig te doen, want we hadden een kamer aan de achterkant van het hostel gekregen en we deden gewoon oordopjes in. Om je een idee te geven hoe feestelijk het hostel was: Het bevat 100 kamers met 600 bedden, 2 zwembaden, een jacuzzi met waterval, bar, grote keuken, uitgebreide wasfaciliteiten etc. In de hostels hier, zo bleek al snel, verblijven veel mensen die voor langere tijd in Darwin blijven om te werken. En dat zag je overal in de stad terug. Het leek wel alsof Darwin gerund werd door buitenlanders.
Wij hadden ongeveer een week in Darwin uitgetrokken om allerlei zaken te regelen. Zo wilden we een bankrekening openen, Australisch telefoonnummer regelen, Tax File Number aanvragen en een Medicare card aanvragen. En die tijd hadden we ook, want op 7 augustus zouden we in Darwin gaan trouwen. Waaaaattttt? Ja, het klinkt misschien wat vreemd, maar het zit als volgt in elkaar: 7 Augustus 2015 is de dag dat we precies 10 jaar een relatie hebben. 7 Augustus 2014 vroeg Wouter Linda ten huwelijk met het idee om het jaar erop op dezelfde datum te gaan trouwen. Later kwamen daar echter onze reisplannen doorheen, dus stonden we voor de keuze: Doen we het ervoor? Erna? Of gewoon toch op 7 augustus, als dat kan? Deze laatste optie sprak ons het meeste aan, dus hebben we dit in Nederland uitgebreid uitgezocht. Het blijkt dat je als buitenlander kan trouwen in Australië, hier moet je echter heel wat voor regelen van tevoren en ook achteraf om het in Nederland erkend te krijgen. Zo zijn we onder andere langs de Australische ambassade in Den Haag geweest om in ondertrouw te gaan. Deze aanpak hield wel in dat we ons zouden beperken tot een simpele ceremonie in Darwin en dat we na terugkeer in Nederland nog een trouwfeest zullen gaan geven. Wel leuk was dat we, toen we eenmaal bij het gemeentehuis in Darwin langs zijn gegaan, zelf een ceremonie mochten uitkiezen. Ondanks dat we het simpel wilden houden, hebben we toch gekozen voor een wat uitgebreidere tekst, omdat deze beter aansloot bij hoe wij denken over het huwelijk en onze relatie met elkaar. En zo geschiedde het. Wel vreemd om je ‘huwelijksnacht’ door te brengen in een dorm room met vreemden, gewone kleren aan te hebben tijdens de plechtigheid en ook nauwelijks zenuwachtig te zijn.
Uiteraard hebben we ook wat sightseeing in Darwin zelf gedaan. Opvallend zijn de overeenkomsten met Amerika. Nu worden deze twee landen vaak met elkaar vergeleken en zijn het beide Westerse Engelstalige landen, dus dan ga je al gauw vergelijken. Onze voorlopige voorzichtige conclusie is dat de mensen in Australië net zo vriendelijk zijn en dat het er even wijds is. Dat wil zeggen: brede straten, grote stoepen, veel ruimte rondom huizen (niet alle natuurlijk, er staan ook gewoon flats). Uiteraard praten ze er wel met een ander accent en zien hun dollars er wat anders uit (kleurrijker vooral, en de munten hebben nogal excentrieke formaten, waarbij de 50 cent munt de grootste en de 2 dollar munt de kleinste is).
Ons plan was om, nadat we al het papierwerk geregeld hadden, een camper te huren. Helaas is Augustus hoogseizoen in Darwin (lijkt gek, want dit is hun ‘winter’, maar Darwin ligt zo dicht bij de evenaar dat het eigenlijk altijd warm is en dus een mooie vakantiebestemming voor de Zuid-Australiërs wanneer het daar daadwerkelijk koud is vanwege de winter) en daarom waren alle campers al verhuurd. We wilden zo graag een camper huren dat we zelfs een optie hadden genomen op een camper die in de garage stond voor onderhoud. Helaas kon deze camper niet snel genoeg gerepareerd worden. Om toch wat meer te zien van deze regio dan alleen Darwin, besloten we dan maar een personenauto te huren en buiten Darwin accomodaties te zoeken. Dit bleek een schot in de roos, want we vonden een Australische boerderij zo’n 1,5 uur ten Zuiden van Darwin die, naast camperplaatsen, ook kamers verhuurde. Hier verbleven we een aantal nachten om van daaruit uitstapjes te maken. Zo gingen we onder andere naar Litchfield National Park, Berry Springs en maakten we een crocodile cruise op de Adelaide River. Hierbij spotten we meerdere krokodillen, die ook nog eens kunstjes moesten doen (springen) voor een stuk vlees. Wat een machtige beesten! En elke avond weer terug naar de ranch met wilde wallaby’s, tamme buffels en vele andere loslopende dieren. We weten nog niet of dit authentiek Australisch is of het plaatje dat ze ons voor willen schotelen, maar het voelde wel heel goed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
