Fukuoka

We waren een paar extra dagen in Hiroshima gebleven om te bepalen waar we erna heen zouden gaan. “Hadden jullie dat niet al bedacht dan?” Jawel, maar er was een reden tot twijfel. Sowieso wilden we eigenlijk nog naar Mount Aso, een vulkaan. Deze is echter op het moment dusdanig actief, dat de beheerders iedereen op een flinke afstand hielden. Zonde. Dit was onze op een na laatste bestemming in Japan, dus moesten we ook maar over onze exitstrategie na gaan denken. Zoals we in ons eerste verhaaltje hebben geschreven, wilden we na Japan naar Zuid-Korea gaan. Maar als je het nieuws een beetje in de gaten hebt gehouden (we hebben begrepen dat het inmiddels ook al in Nederland op het nieuws is geweest), heb je vast gehoord dat MERS is uitgebroken in Zuid-Korea. Dit is een soort neefje van SARS (herinnert u zich die nog?); een soort heftige griep waar (nog) geen vaccin tegen bestaat. In ieder geval, we hadden zoiets van: “Is het wel verstandig daarheen te gaan?” Maar na ons een beetje ingelezen te hebben, meenden we sowieso weinig risico te lopen in het zuiden van Zuid-Korea. En dat was nou net onderdeel van het oorspronkelijke plan: Met de boot (dat is eens wat anders dan het vliegtuig) van Fukuoka (Japan) naar Busan (Zuid-Korea). Top, dus op naar Fukuoka.

Wij gingen dus met de bus naar Fukuoka. Deze keer niet met Willer Express, maar een van de Japanse vervoerders. “Maar die waren toch niet in het Engels?” Klopt! Maar een behulpzame Japanner bij onze accommodatie heeft even op de website opgezocht waar en wanneer de bus vertrekt en wat deze kost. We zijn vervolgens gewoon naar de busterminal gelopen en hebben daar zonder al teveel moeite kaartjes gekregen. Eenmaal in Fukuoka aangekomen, liepen we in een keer goed naar onze guesthouse, of…. Ze konden onze reservering niet vinden. “Hebben jullie wel bij ons gereserveerd en niet bij onze naamgenoot verderop in de stad?” Crap! Maar met een half uur extra lopen waren we er.

Wat is er eigenlijk in Fukuoka te doen? Hmm, niet veel. Of in ieder geval, niet zoveel moois, spannends of aparts als tot nu toe in Japan. Nou ja, het is maar voor een paar daagjes. Gewoon even op TripAdvisor kijken wat er te doen is en maar een beetje de stad verkennen. En een beetje geocachen, want daarmee kom je over het algemeen op plekjes waar je anders niet gekomen was.

En toen vonden we per ongeluk toch nog iets leuk om te doen. We hadden gelezen dat Japanners dol waren op baseball; dit bleek onder andere uit hoe vaak het op televisie was. Bij de receptie van onze accommodatie hingen ook instructies aan de muur hoe je bij het baseball stadion komt en hoeveel bepaalde tickets kosten. Hmm, is dat betaalbaar? Kennelijk wel, want er staan prijzen bij vanaf 1000 yen (± 7 euro). Cool, dat gaan we doen. De wedstrijden beginnen rond 18:00, dus ons plan was om door de stad richting het stadion te lopen. Hoe dichter we bij het stadion kwamen, hoe meer zin we erin kregen. Je zag ook al stromen van supporters van beide teams met fankleding lopen en je proefde de sfeer al. Eenmaal aangekomen bij het stadion (ruim 2 uur voor de wedstrijd) bleek het te gaan om echt heel veel fans. Ze stonden al allemaal te wachten om naar binnen te gaan. Ook apart, fans van het thuisteam en van het uitteam gewoon door elkaar, vriendelijk en gemoedelijk, zoals het eigenlijk overal zou moeten zijn. En dat terwijl het ging om een wedstrijd tussen Fukuoka en Hiroshima (derby!). Dus wij liepen hoopvol naar de ticket office, ondertussen bepalend hoe hoog we zouden wilden gaan, mochten de 1000 yen kaartjes uitverkocht zijn ;-). En wat denk je….. compleet uitverkocht :-(. Sterker nog, we hadden die dag zelf geen kans gehad nog kaartjes te kopen; Deze moest je echt dagen van tevoren al online bestellen. Helaas pindakaas.