Woonruimte vinden in Sydney

Nu we werk in Sydney hebben gevonden, is het tijd voor de volgende stap: Woonruimte. Tijdens onze zoektocht naar werk woonden we in een gedeelte van Sydney genaamd Northern Beaches. Dit is een erg mooie omgeving en dicht bij, de naam doet het al vermoeden, stranden. Erg relaxed, maar ook ver van het centrum af. De afgelopen tijd hebben we vaak gefantaseerd waar we echt zouden willen wonen in Sydney, mochten we de kans krijgen. Dicht bij het strand? Dicht bij de stad? Dicht bij de natuur? Je kan in Sydney alle kanten op! We vonden het heerlijk om dicht bij het strand te wonen om zo lekker uit te waaien na al het solliciteren, maar we zijn geen ‘zee-fanaten’. Dicht bij het centrum dan? Klinkt heel aantrekkelijk, behalve dat er na werktijd en in het weekend akelig stil is. Sydney heeft ook veel natuurgebieden. De een is wat groter dan de ander, maar over het algemeen groot genoeg om je er een dag te vermaken. Te dicht bij een natuurgebied wonen betekent echter wel een grotere kans op slangen en spinnen.

Maar natuurlijk hangt aan alles een prijskaartje, dus na het fantaseren over allerlei droomlocaties, moesten wij ook wel realistisch blijven. Sydney is de duurste stad van Australië, dus het zou maar zo eens kunnen zijn dat we niet veel kunnen veroorloven. Om ‘betaalbaar' te wonen zijn er meerdere opties, maar drie opties zijn populair: 1. Een huis delen met andere mensen, 2. een zogeheten 'granny house’ of 3. wonen in het westen van Sydney. Wonen in het westen van Sydney klinkt aantrekkelijk, omdat het daar relatief betaalbaar is, maar het is ver weg van het centrum en, nog veel belangrijker voor ons, het is daar minder veilig. Optie 2, een 'granny house’, is een soort tuinhuisje in de tuin van een ‘echt' huis. Het voordeel is dat het goedkoper is en dat je vaak alles voor jezelf hebt. De derde optie is het delen van een huis. We hebben genoeg mensen ontmoet die dit doen of hebben gedaan. Het nadeel hieraan is, vanzelfsprekend, dat je de faciliteiten moet delen met anderen.

Eerst was het de vraag waar we werk zouden vinden, want we hadden al besloten dat we niet al te veel reistijd wilden hebben. Nu dat we dat wisten, konden we grofweg de locatie bepalen waar we wilden wonen. Daarnaast wilden we graag een gemeubileerde woonruimte, omdat we nog niet wisten hoe lang we in Australië of überhaupt op dezelfde plek in Sydney zouden blijven. Om diezelfde reden wilden we ook graag een huurcontract afsluiten voor een zo kort mogelijke periode. We kwamen er achter dat 3 maanden de absolute minimumperiode is; 12 Maanden (of 6 als je geluk hebt) is veel gangbaarder. Desondanks wisten we via Domain (soort Australische Funda) een lijstje samen te stellen van appartementen die we konden gaan bekijken.

Zaterdagen zijn in Sydney open huizendagen voor huurders. Op gezette tijdstippen kun je dan te huur staande huizen / appartementen bekijken. Dit luistert vrij nauw: Sommige bezichtigingen duren slechts een kwartier! Je hoeft je verder niet vooraf aan te melden, het is gewoon een kwestie van binnenlopen. Zo gezegd, zo gedaan. We gingen de eerste zaterdag nadat we begonnen waren te werken op pad om te kijken wat we konden krijgen voor ons budget. We hebben aardig wat studio’s / appartementen bekeken, maar er was een groot prijs- en kwaliteitsverschil. Er waren zelfs studio’s waar we letterlijk binnen 3 seconden weer buiten stonden, omdat ze te verschrikkelijk voor woorden waren. Er bleven twee woonruimtes over: Een eenkamerappartement in Crows Nest en een studio in Neutral Bay.

Helaas werd het appartement net voor onze neus weggekaapt, dus gingen we voor de studio. “Een studio?? Geen aparte slaapkamer dus??”, zullen sommigen denken. Ja, we slapen nu in de woonkamer. Maar dat is niet erg. Zoals gezegd wilden we graag een volledig gemeubileerde woonruimte, omdat we niet meer dan onze kleren meenamen en ook niet de intentie hebben veel spullen aan te schaffen. Het is voornamelijk een plek om te eten en te slapen en verder willen we natuurlijk zoveel mogelijk van Sydney zien. Bovendien is het een absolute toplocatie: We zijn met de bus in 10 minuten in het centrum, 20 minuten bij het strand, de supermarkt is om de hoek, er zijn veel restaurants en we hebben directe busverbindingen met ons werk!

Het papierwerk voor de studio ging ook aanzienlijk soepeler dan we gedacht hadden. Op internet word je verwezen naar allerlei standaard contracten en procedures met duizend en een regeltjes. Zo beschrijven ze bijvoorbeeld een identificatieplicht met punten, waarbij een paspoort 30 punten waard is, een bankafschrift 20 etc. En dan moet je in totaal minstens 100 punten hebben. Onze makelaar sprong daar in de praktijk een stuk Australischer mee om en zei ons: “Ik vind het belangrijker de huurders in persoon gezien te hebben en dat ik er een goed gevoel bij heb.” En op die manier voldeden wij kennelijk :-). Ook de initiële inspectie ging vrij soepeltjes. We kregen een inventarislijst en instructies: “Kijk maar ergens deze week of alles erop staat en of er krassen op zitten of zo en mail maar wanneer je er klaar mee bent.”

Daarnaast moet je, net als in Nederland, natuurlijk wat zaken aanvragen als elektriciteit, gas en internet. Water hoefde niet, want dat zat al in de huur inbegrepen. Tijdens het online invullen van de formulieren voor de woonruimte, was er ook een knopje “regel gas en elektra voor me”. We hadden ons helemaal niet ingelezen in deze zaken en volgens Australiërs was het allemaal vrij goedkoop, dus we hebben onszelf alle moeite bespaard en voor deze optie gekozen. Een paar dagen later werden we gebeld door de energiemaatschappij voor onze betaalgegevens en klaar, we hadden gas en elektra. Hierbij moet wel opgemerkt worden dat wij ‘volgens het systeem’ helemaal geen gasaansluiting hebben, dus hoe de vorige huurders dat precies gedaan hebben…

Internet. Tja, wat zullen daar nou eens over zeggen. De meest genuanceerde opmerking die we hierover kunnen maken is dat internet in Australië bagger is. Nee, echt. De snelheid is beneden alle peil, het is enorm instabiel en fluctueert bovendien erg in reactietijden. Maar goed, je wil toch kunnen Skypen met familie en soms wat (Nederlandse) tv streamen. Toen kwamen we er ook nog eens achter dat de prijs hier erg hoog is en bovendien: Ze doen hier aan datalimiet op thuisinternet… Ja, echt. Geen enkel ander land op aarde die dat kent, maar wel Down Under hoor. Wij wilden graag de goedkoopste optie, met onbeperkt datalimiet en direct opzegbaar. Ons vorige logeeradres had namelijk een limiet van 50 GB en tijdens onze aanwezigheid was deze op voor het einde van de maand. En nee, we waren niet de hele tijd films aan het downloaden; Dit was met redelijk gebruik. Het aanvragen was vrij simpel, maar pff, wat een proces zeg. We kunnen over alleen dit al een heel verhaal schrijven, maar laten we het samenvatten met dat het wat langer duurde dan ons lief was en er wat aanvullende kosten bij kwamen.

Maar goed, uiteindelijk is alles geregeld en wonen wij lekker in ons eigen paleisje in Sydney! Wow, alles dat we hoopten te bereiken hebben we bereikt. Dat zet je te denken: “What’s next?”